Juli trek saai?!?!

Het is woensdag 20 juli. Om 6:30 stap ik uit bed en kijk uit het raam. Helder en bijna geen wolkje aan de lucht. Het gaat erg warm worden vandaag, volgens de voorspelling. Met die hitte zou de trek toch wel een beetje tegen kunnen vallen. Toch waag ik de sprong om naar de telpost te fietsen. Hoewel het in juli zeker niet storm loopt met grote aantallen vogels, er wil nog wel eens een leuke soort de telpost passeren in deze maand. Na mijn vogelspullen bij elkaar geharkt te hebben en met nog een broodje in mijn mond spring ik op de fiets. Na een uurtje fietsen arriveer ik op de telpost. Nico heeft zich al onder een parasol verscholen. Het is al bijna 20 graden. "Het is helemaal niks, Rik". Zegt hij. "Een paar gierzwaluwen en zes blauwe reigers". Oei, dat klinkt niet best. Snel zet ik ook mijn telescoop op het statief en het koekeloeren kan beginnen. Vorige week zaterdag, 16 juli, ben ik voor het eerst dit jaar begonnen met tellen. De spanning die het trektellen met zich meebrengt vind ik echt geweldig. Voor je het weet vliegt er een beste krent over de telpost. Na een paar minuten hebben we al een mooi groepje kieviten in beeld. Snel even tellen, 17 stuks. De vogels vliegen over de Hassebergweg richting zuidwest. Even later passeren er nog twee kleine groepjes kieviten. Kijk, toch nog een beetje trek! Het wordt nóg leuker als een mannetje wielewaal werkelijk recht over de telpost komt zetten. Wielewalentrek, dat is toch wel een uniek fenomeen wat je op maar weinig telposten in het land kunt aanschouwen. Even later heeft Nico een tweede wielewaal in beeld. Deze vliegt laag over de aardappels richting zuid.

Ook de eerste meeuwen passeren nu de post. Na een adulte kleine mantel komt er nu een groepje van drie kokmeeuwen aangevlogen. Ze lijken het kanaal te volgen en verdwijnen in zuidelijke richting. Na de meeuwen gevolgd te hebben draai ik mijn telescoop weer bij richting de Hassebergweg. Meteen heb ik weer drie vogels in het vizier. "Nog drie kokmeeuwen" roep ik. Terwijl ik dat zeg besef ik mij dat dit helemaal geen kokmeeuwen zijn. Enkele seconden is het doodstil. Dit zijn slanke vogels met een sierlijke vlucht. "Dit zijn drie sterns!" roep ik. Ineens duikt één van de vogels naar beneden, het graanveld in. Het komt met een insect, waarschijnlijk een sprinkhaan, weer boven. "Lachsterns!!" Nico heeft de vogels nu ook in beeld en ziet dat het inderdaad om drie adulte lachtsterns gaat! De vogels komen al gauw dichterbij en er worden, helaas tegen de zon in, de nodige foto's ter documentatie gemaakt. Als de vogels ten oosten van de post zijn gepasseerd en even later uit beeld zijn is er natuurlijk vreugde alom. Lachsterns zijn een nieuwe soort van de post. Wie had deze soort hier verwacht? Ik in ieder geval niet. Zo zie je maar weer, juli is absoluut niet saai!

Bewijspic van de lachstern(s)

Als we weer een beetje bijgekomen zijn van deze enorme klapper tellen we weer verder. Al gauw heb ik ten oosten van de post een grote gele kwikstaart in beeld, en voor de post vliegt een zwarte roodstaart over de bieten richting west. Het wordt al gauw warmer en we besluiten om er mee te stoppen voor vandaag. De resultaten worden in het boekje opgeschreven en we gaan even later ieder weer onze eigen weg. Wel vliegen er op de valreep nog vijf sijzen over, en die worden natuurlijk nog even genoteerd. Het was, mede door de lachsterns, een zeer geslaagde telling! Wie weet wat er dit najaar nog meer voor leuke dingen de post passeren? Ik kijk er naar uit!

Rik